Ogród Krakowianek

W Krakowie jest ponad 50 parków o łącznej powierzchni 490 ha. Najstarszym z nich jest Park Decjusza, założony w pierwszej połowie XVI wieku przez włoskich architektów na polecenie Zygmunta Starego. Jednym z najmłodszych jest Ogród Krakowianek. To nie tylko najmniejszy park w Krakowie, ale przede wszystkim symbol emancypacji i historii.

Najmniejszy park w Krakowie

Ogród Krakowianek to najmniejszy park miejski w Krakowie, o powierzchni 0,39 ha. Znajduje się przy ul. Prądnickiej w dzielnicy IV – Prądnik Biały, w pobliżu Nowego Kleparza i fortu Kleparz. To niezwykłe miejsce powstało, by upamiętnić nadanie kobietom w Polsce praw wyborczych 28 listopada 1918 roku.

Koncepcja i znaczenie Ogrodu

Polska była jednym z pierwszych krajów na świecie, które przyznały kobietom prawa wyborcze. Ogród Krakowianek to nie tylko przestrzeń rekreacyjna, ale przede wszystkim edukacyjna i symboliczna. W centralnej części parku znajduje się czerwona pergola, która pełni funkcję ścieżki dydaktycznej. Na umieszczonych tam tablicach można zapoznać się z historią emancypacji kobiet w Polsce oraz sylwetkami działaczek, które walczyły o równouprawnienie. Informacje są dostępne również w języku angielskim, co pozwala turystom na zgłębienie tematu.

Elementy krajobrazowe i infrastruktura

Ogród to zielona oaza w centrum miasta, gdzie zasadzono 100 drzew symbolizujących setną rocznicę nadania kobietom praw wyborczych. Dodatkowo posadzono kilka tysięcy kolorowych kwiatów, krzewów i pnączy, w tym róż, liliowców, tulipanów, powojników oraz klonów czerwonych i robinii akacjowych. Wzdłuż alejek spacerowych ustawiono wygodne ławki, a w centralnym punkcie parku znajduje się plac pamięci z tablicą upamiętniającą datę 28.11.1918 r.

Emancypacja kobiet w Polsce

Proces emancypacji kobiet w Polsce nabrał tempa w drugiej połowie XIX wieku. Kobiety zaczęły walczyć o dostęp do edukacji i możliwość podejmowania pracy zawodowej. Działaczki, takie jak Narcyza Żmichowska czy Paulina Kuczalska-Reinschmit, odegrały kluczową rolę w walce o równouprawnienie. Powstały liczne organizacje kobiece, które dążyły do zapewnienia kobietom takich samych praw, jakie przysługiwały mężczyznom. Wysiłki te przyniosły efekty w postaci dekretu z 1918 roku, który zrównał prawa wyborcze kobiet i mężczyzn.

Przyznanie praw wyborczych kobietom w 1918 roku

28 listopada 1918 roku Tymczasowy Naczelnik Państwa, Józef Piłsudski, podpisał dekret o ordynacji wyborczej do Sejmu Ustawodawczego, który stanowił: „Wyborcą do Sejmu jest każdy obywatel Państwa bez różnicy płci". Był to ogromny krok naprzód w kierunku równouprawnienia. Polska stała się jednym z pierwszych krajów w Europie, które przyznały kobietom prawa wyborcze. Już w styczniu 1919 roku Polki wzięły udział w wyborach do Sejmu Ustawodawczego, a osiem kobiet zdobyło mandaty poselskie.